งานชุดนี้ออกมาได้เกือบครบปีแล้วล่ะครับ (สิงหาคม 2006) แต่ถ้ามีโอกาสผู้เขียนก็จะหาเวลาเปิดขึ้นมาฟังโดยตลอด This Binary Universe มีจุดเด่นหลายอย่าง ไม่นับการที่มันเป็นงานที่มิกซ์ดาวน์ในระบบเสียงรอบทิศทาง 5.1 (DTS) ซึ่งตัว BT-Brian Transeau เองเคยออกงานในระบบ 5.1 DTS กับอัลบั้มเพลงประกอบภาพยนตร์ Monster มาก่อนแล้ว งานเพลงชุดนี้ยังเป็นการทำงานร่วมกับทีมกราฟฟิกจากเว็บไซต์ deviantART (www.deviantart.com) ซึ่งเป็นเว็บชุมชนศิลปินกราฟฟิกที่มีงานดี ๆ ส่งเข้ามาวันละหลายหมื่นชิ้น ทำให้เราฟังดื่มด่ำไปกับการฟังเพลงพร้อม ๆ กับ Visual Art สวย ๆ ไม่ว่าจะเป็นภาพหุ่นยนต์แบบที่เห็นในปกอัลบั้ม หรืองานศิลปแบบ Abstract หรือ Landscape หรือ Fantasy Movie ฯลฯ
ด้านตัวเพลงก็มีรูปแบบของ Composition ที่น่าสนใจ เสียงส่วนใหญ่มาจากการทดลองครับ เช่นเสียงของตุ๊กตาเคอร์บี้ที่บันทึกมาแล้วนำมาแก้ไขให้ลงจังหวะ หรือเสียงที่เกิดจากของเล่นหรือเสียงที่เกิดจากการต่อวงจรมั่ว ๆ ยิ่งในบางแทรคอย่าง “All That Makes Us Human Continues” นั้น ถูกเขียนขึ้นบนภาษาคอมพิวเตอร์ดนตรีอย่าง Csound ซึ่งใช้เวลาถึง 6 เดือน โดยตัว Visual ประกอบก็ใช้การเขียน Code เพื่อให้ผลลัพธ์ออกมาสัมพันธ์กับเสียงด้วยครับ
และนี่ก็เป็นครั้งที่สองที่ BT แต่งเพลงโดยใช้แรงบันดาลใจจากค่าคงที่ทางคณิตศาสตร์ที่โด่งดังอย่าง 1.618 หรืออัตราส่วนทองคำ (Golden Ration) ที่ใช้กันในวงการนักออกแบบสถาปัตยกรรมมาช้านาน (ครั้งแรกคือเพลง Fibonacci Sequence ลำดับตัวเลขที่โด่งดังเช่นกัน) ในวิดีโอประกอบ ยังแสดงให้เห็นถึงความงามของอัตราส่วนทองคำอีกด้วย (ชมวิดีโอของเพลงนี้ในแบบ High Definition ที่ http://stage6.divx.com/BT)
แต่ที่ยังคงเป็นลายเซ็นของ BT ก็คือ Stutter Edit ที่ยังคงพบได้ในหลาย ๆ จุดใน This Binary Universe ซึ่งล่าสุด ตัวเค้าเองกำลังตั้งบริษัทพัฒนาปลั๊กอินบน Mac OS ชื่อ Sonik Architects (http://www.sonikarchitects.com) เราจะได้ใช้กันในเร็ว ๆ นี้ โดยเอฟเฟกต์สองตัวแรกคือ Stutter Edit และ Break Tweaker นั่นเองครับ และที่มีเฉพาะ Mac OS เท่านั้น ก็เพราะเหตุผลเดียวคือเรื่องของการละเมิดลิขสิทธิ์ล้วน ๆ (แต่ก็ใช่ว่าบน Mac จะไม่มีซะเมื่อไร)
แม้ทั้งอัลบั้มจะไม่มีเพลงร้องเลย แต่เพลงสุดท้ายอย่าง “Good Morning Kaia” ที่ BT แต่งให้กับลูกสาวตัวเล็ก ๆ ของเค้า น่าจะทำให้ใครหลาย ๆ คนเกิดอารมณ์ซึ้งในความรักของพ่อที่มีต่อลูกได้ไม่ยาก ด้วยรูปแบบของดนตรีที่เร้าอารมณ์บวกกับข้อความที่ BT ฝากให้กับลูกสาวรอวันเติบโตเพื่ออ่านข้อความเหล่านั้น ภาพจากวิดีโอของเพลงนี้นั้นมาถ่ายที่เมืองไทยด้วยครับ อยู่ในหมู่เกาะซักแห่ง โดยมีธงชาติไทยเป็นฉากหลังพอให้รู้ว่าเค้าพาลูกสาวมาเที่ยวที่นี่
จากการฟังเพลงของศิลปินท่านนี้มาเกือบทุกอัลบั้ม (ยกเว้นอัลบั้มแรก Ima เพราะส่วนตัวไม่ชอบเสียงกระเดื่องที่ฟังแล้วเหมือนถูกทุบ) ผู้เขียนเองสามารถบอกได้เต็มปากว่าชอบอัลบั้มนี้ที่สุด และน่าจะเป็นอัลบั้มที่ดีที่สุดของเค้าในปัจจุบัน
นอกเหนือจากคำชมจากหนังสือและเว็บไซต์ต่าง ๆ ทั่วโลกแล้ว ก็เป็นท่านผู้อ่านเองครับ ที่จะลองฟังและตัดสินว่างานเพลงชุดนี้ เป็นการยกแนวทางใหม่ของดนตรีให้ขึ้นมาอีกระดับหรือเปล่า…?
ตีพิมพ์ใน The Absolute Sound & Stage ฉบับ May 2007
